This Is Not a Chair

This Is Not a Chair
It’s an agreement


This Is Not a Chair
We use signs and language to control the world around
us. And this is not a chair


-’So it’s NOT a chair?”
We call it a chair, but actually it is an image of a
chair


This is Not a Chair
It’s treachery. It’s an idea of a chair


This Is Not a Chair
-‘It’s not a chair?’
No ofcourse not. Try to sit on it


Ceci n’est pas une chaise

This is my contribution to STOELENDANS, an initiative of Peter Visser & Pink Meltzer and on show at Kunstroute Leiden on September 23 & 24.

Summer Pilot Academie van Leiden

Poster Lenny Waasdorp

This summer I’ll be teaching at the Summer Pilot of the brand new Academie van Leiden. The Summer Pilot offers a multidisciplinary program focussed on a further development of your artistry. The Academie is an initiative of Lyda Bekker and Miriam de Koning. Other teachers are Maurice Braspenning, Roland van Dierendonck, Iede Reckman, Maarten Slof & Barbera Sterk. The Summer Pilot runs from May 28 – July 8.

Illuminated Farms

During the end of this year I’ll participate in the Illuminated Farms Route. It’s a 7 km long route where farms and other characteristic buildings are illuminated. The route runs from December 22 till January 1. On six of these nights there are lots of activities: film, theater, exhibitions, music etc. I will show the photo serie My Tribe. During the Covid-period I made a portrait serie from the people I was swimming with on a daily basis. These portraits were made in the water and are now seen in the farm just next to the swimming water.

CHOOSE LOVE/SPREAD LOVE

During the summer of 2022 I worked on the CHOOSE LOVE/SPREAD LOVE-project. It contained three layers: The outside world, The digital world and The inner world.

The outside world: Spreading Love in the streets of Leiden. For this I convicted a poster mounting space on a parking lot where I pasted the texts CHOOSE LOVE (A-side) and SPREAD LOVE (B-side). The A-side remained undisturbed for nine days. The B-side remained spotless for five days. After that the work disappeared slowly but surely.

13.08.2022 22:12 h
A-side: CHOOSE LOVE
B-side: SPREAD LOVE
(both intact)
Latitude: 52.160086 | Longtitude: 4.497123
Kaasmarkt, Leiden, Netherlands.

The digital world: Spreading Love on social media. For this part of the project 99 people were photographed with the text SPREAD LOVE. The photo’s were spread on social media to work as an antidote between al the toxic messages over there. Special detail is that a number of people I photographed went out themselves to photograph other people. Thus the project spread itself before it even started.

The inner world: this is were it starts. In this place you choose love. During the Kunstroute Leiden I exhibited the whole project in a walled garden. The walled garden I used as a metaphor for the inner world: the place where vulnerability and intimacy reside. I depict love, intimacy and vulnerability by picking flower petals and reconstruct them. From this reconstructions I make photos: the so called reconstructions of love.

Makers 2.02122

I was asked by Dutch photographer and blogger Renzo Candido to contribute to his blog Makers 2.02122: an inspiring serie portraits of passionate creatives. Each creatives he asks the same two questions: ‘What brought you to do what you do now. And what does it bring you?’

It was an honour to participate (be sure to read the blogs of the other creatives as well). Look at www.renzocandido.nl for this article. Read the full text in Dutch below.

Photo by Renzo Candido

Full text in Dutch:

“Ik wil zo heel graag dat dingen een ziel hebben. Bezieling, daar gaat het om, en om betekenis geven. Dat situaties, de mensen om mij heen en de dagen, betekenisvol zijn. Je kan aan de kunst die ik maak, direct zien wat me bezighoudt. Daar zit het minste ruis tussen. Met taal is dat anders. Ik haal inspiratie uit de dingen om mij heen. Er is veel om je over te verwonderen en te verbazen. Als je maar kijkt. Met mijn werk wil ik zeggen: ‘Kijk dan!’

Ik heb de Koninklijke Academie gedaan, daarna nog een postacademische DNA (De Nieuwe Academie) en ik studeerde een paar maanden aan de Marmara University in Istanbul. Het grappige is dat ik in al die opleidingsjaren vrijwel nooit fotografeerde. Dat deed ik daarvoor wel en in het laatste jaar van die, in totaal acht jaar kunstonderwijs, ben ik daar weer mee begonnen. Wonderlijk. Ik weet niet waarom ik dat zo doe. Het is nu de discipline waarin ik mijzelf het meeste en makkelijkste uit. 

Voor ik aan de academie begon, heb ik in tweestrijd gestaan of ik niet een opleiding tot zilversmid zou doen. Uiteindelijk heb ik gekozen voor autonoom beeldende kunst en heb dat met ontzettend veel plezier gedaan. Ik was zo gelukkig daar. Twee jaar geleden dacht ik: waarom ga ik het niet alsnog doen? Sindsdien volg ik lessen. Er valt zoveel te leren en ontdekken. Het is een prachtig en veelomvattend ambacht. Ik vind het heel erg inspirerend. En ook daarin wil ik graag dat het betekenisvol is. Dat kunst mooi is, heeft altijd meerwaarde, maar is bij mij nooit het doel. Begin dit jaar had ik liefdesverdriet. Ik heb toen een zilveren containertje gemaakt waarin je je tranen kan opvangen. Het containertje hangt aan zwart strikje en een speld zodat je het op je hart kan dragen. Daar waar het verdriet zit. En de liefde. Dat is troostend. 

Samen met Karin Goertz uit Amsterdam maakte ik een ring die ik de Nipplering noem. Karin is verantwoordelijk voor de prachtige keramieken tepel van de ring. Het idee ontstond doordat mijn Facebookprofiel diverse beperkingen opgelegd kreeg. Stomtoevallig had ik in korte tijd tweemaal een foto van een kunstwerk met ergens erop een vrouwentepel gepost. Mannentepels mogen zichtbaar zijn, oorlog ook, maar voor het zichtbaar maken van een vrouwentepel dien je gestraft te worden. De beperkingen voelde als een digitaal enkelbandje. 

De reden die Facebook je dan geeft, vind ik vreselijk: ‘You repeatedly violated the Community Standards.’ Violated. Hoe kan een vrouwentepel violating zijn? Ik snap het niet, maar het voelde alsof ik mij moest wapenen en maakte de ring zo groot als een boksbeugel. Toen de beperkingen voorbij waren, plaatste ik een foto van de ring op Facebook en kreeg ik een ‘Fuck You!’ als reactie van een, inmiddels geblokkeerde, volger. 

Door zo’n proces wordt de ring een conversation piece en krijgt het betekenis. Dan is het niet alleen een stukje metaal met porselein, maar vallen vorm en inhoud samen. 

Het is belangrijk om de creatieve energie te laten stromen. Als die kriebelt, voelt dat goed. Ik maak vaak de hele dag door foto’s. Die flow of energy is prikkelend. Wanneer ik aan het maken ben, de fase na het denken, vergeet ik alles en verdwijn ik in het proces. En dat is ongelofelijk lekker, gewoon verdwijnen…”

Humble Arts Foundation New York

Two photos from the series My Tribe have been selected for the online Group Show 69: Photo for Non-Majors of the American Humble Arts Foundation… 

… “Is a photography degree essential to 'making' it in the art world (and how important is 'making' anyway?)?”

This time, Humble Arts Foundation specifically asked for work by self-taught photographers. Read the statement.

Based in New York City, among others, Humble has been serving the international photography community for over a decade through. exhibitions, providing grants, publications and educational programming. It is committed to promoting and supporting new photography.

Curators: Roula Seikaly & Jon Feinstein

Is pas d’Espace?

‘Is pas d’ Espace’ is a bilingual title, taken from the book ‘Espèces d’espaces’ (Spaces around) by the French writer Georges Perec. Pas d’espace translates from French as: ‘no space’. By placing ‘is’ before this, the Dutch translation indicates ‘it is real, it is real space.’ Space is a doubt. Space is something that we must constantly redefine.

It is the starting point of the exhibition from Maud van den Beuken, Loek Grootjans en Margot Zweers in Park, Tilburg. The exhibition will be accompanied by a small publication with contributions by Maud van den Beuken, Hendrik Driessen, Marinus van Dijke, Loek Grootjans, Ali Haji, Maarten Kleinhans, André Kuipers, Fenna Koot, Georges Perec, Carl Sagan, K. Schippers, Laura Schippers, Lenny Waasdorp, Margot Zweers and &Hedwig Houben.

28.06.2019 | 16:57:37 – 16:57:40 uur | Baanvak Amf – Amfs | Flyover Amersfoort | 11655

My contribution:

De ruimte die ik, als machinist, met de trein inneem, is niet los te zien van de afstand die de trein aflegt. Die ingenomen ruimte is dus niet alleen driedimensionaal (lengte x breedte x hoogte van de trein) maar het bevat een vierde dimensie namelijk tijd. Elk stuk spoor wat bereden wordt, wordt namelijk voor elke specifieke trein gedurende een bepaalde tijd gereserveerd en beveiligd. Die gereserveerde ruimte heet ingelegde rijweg en heeft een beperkte houdbaarheidsduur, vaak 180 seconden, waarin de machinist dat stuk spoor moet afleggen. Als machinist is het de taak om op de seconde nauwkeurig de gererserveerde ruimte te passeren. 


In een aantal seconden (3 à 4) kan je met de trein met een snelheid van 140 km/u een brug passeren. De trein kan echter meer dan 300 meter lang zijn (en ruimte bieden aan meer dan 1200 mensen), dat betekent dat wanneer ik in de bemenste cabine voorin de brug al heb verlaten, de mensen die in het achterste deel van de trein zitten, de brug nog niet eens hebben bereikt. Het stuk ruimte dat de brug herbergt, wordt dus langer bezet door de trein dan ik voorin kan waarnemen (en v.v.). 


Vanuit de voorste cabine, de binnenruimte van de trein, heb ik zicht op de buitenruimte. Ik kijk daarvandaan op het spoor en heb weids uitzicht op het Nederlandse spoorlandschap. Het perspectief dat ik vanuit de cabine heb, blijft voor de reiziger verborgen omdat deze vanuit de trein alleen naar links of rechts kan kijken. Vanuit dit verborgen perspectief kijk ik de hele dag naar wat gezichtsbedrog heet: het verdwijntpunt van de sporen die in de verte samen lijken te komen maar dat nooit doen.

The opening will be performed on Saturday, October 23 at 4 pm, by Philippe van Cauteren, director of SMAK in Ghent.

Contemporary Art Tour HOOGTIJ

Do you like contemporary art and do you live in or near The Hague? On Friday evening 24 September I will provide a tour for HOOGTIJ. During HOOGTIJ you can visit more than 20 art locations in the city center of The Hague: from white cube to underground; from established art in the galleries and institutions to installations and performances at the artists’ initiatives. Admission is free, but you need to make a reservation via mailing@hoogtij.net

Check www.hoogtij.net for more information.