‘Lenny Waasdorp (Leiden, 1965) is fotografe en op het eerste gezicht meedogenloos hard voor zichzelf en voor haar publiek. Haar zelfportretten, waarvan ze er hier vier toont, zijn confronterend, vervreemdend en ontgoochelend. In deze donkere, bezielde portretten drukt ze ons letterlijk met de neus op de feiten. Het leven is geen feest; achter een facade van goed fatsoen liggen waanzin en razernij op de loer. Lenny Waasdorp heeft het lef om voorbij de grens te gaan van wat in het algemeen als schoonheid wordt ervaren. Tegelijkertijd zijn deze ontregelende foto’s technisch zeer kundig gemaakt. Door de variaties in sluitertijden, scherpte, diepte en beweging, krijgen de portretten een bijna schilderachtig, vrij karakter: ze lijken bijna zo terloops als de foto’s van Breitner, en bijna even confronterend als de schilderijen van Francis Bacon. De foto’s van Lenny Waasdorp tonen ons een andere wereld, voorbij de grens van het betamelijke.’
Meta Knol (director Lakenhal Museum) reads out the excerpt in front of Self Portrait # 053.
Fragment uit het juryrapport van de Familiekamer Kunstprijs, d.d. 21 maart 2014. Deze jury bestond uit Meta Knol, directeur van Museum de Lakenhal, Sandrine van Noort, adviseur Kunstzaken van het LUMC en Manon Renken, scheidingsadvocate bij De Familiekamer. De Familiekamer Kunstprijs is sinds 2013 een jaarlijks terugkerende prijs met bijbehorende expositie en is samengesteld door kunstenaar en curator Maurice Braspenning. Deze prijs wordt beschikbaar gesteld door advocatenkantoor de Familiekamer in samenwerking met Cultuurfonds Leiden. In 2014 was ik een van de genomineerden.